Pierwsza nazwa miejscowości Chocielewko była wielokrotnie modyfikowana i przedstawiała się następująco: Kadzelow, Chotzalow, Gutzlow, Chulau. Jeden z najstarszych dokumentów, wspominający tą miejscowość jako Chotzlow uznawany jest za nieautentyczny. Wydaje się, że pierwotna nazwa tej miejscowości brzmiała Cozlow (Kozłów), co potwierdza m.in. dokument A. Gerlacha z 1335 roku.
Od roku 1500 w dokumentach pojawiają się dwie nazwy miejscowości, co wskazuje na podział Chocielewka na dwie części. Są to nazwy Chocielewko (niem. Chotzlow) - oznaczała część zachodnią oraz Witoradz (niem. Vitröse) - część wschodnią.
Do wojny, na cześć właściciela Chocielewka i stawnego pruskiego generała, nosiło ono nazwę Mackensee. Obecnie wieś dzieli się na Chocielewko Dolne, Górne i Folwark.
W Chocielewku Górnym zobaczyć warto nieduży kościółek, wybudowany w roku 1926 na starym słowiańskim grodzisku. Jego fundatorem był generał
Mackensee, a świątynia nosiła nazwę Kościoła Pamięci. Mimo powojennych
starań witraże, emblematy i wystrój wnętrza nawiązują do niemieckich symboli wojskowych (m.in. dębowe liście i równoramienne krzyże).

Cmentarze. 

W Chocielewku Dolnym znajdują się dwa cmentarze ewangelickie.
Pierwszy, jaki odwiedziłyśmy, znajduje się kawałek za skrzyżowaniem drogi gruntowej z drogą brukowaną prowadząca do Chocielewka Górnego. Mimo, iż nekropolia znajduje się zaraz przy drodze, nie jest dobrze widoczna z powodu gęsto zarośniętego obszaru leśnego, na którym cmentarz się znajduje. Wchodząc na jego teren trudno jest określić granice cmentarza. Nie zachowało się żadne ogrodzenie, nie zauważyłyśmy też jakichkolwiek kamieni wyznaczającyh obszar dawnej nekropolii. To, co uderza nas ''na wejściu'' to ogrom zniszczeń dokonanych na cmentarzu. Nagrobki w większości są znisczone, dookoła walają się elementy cokołów i podstaw od krzyży. Co jakiś czas natrafiamy na ziejące pustkami mogiły. Gdzieniegdzie zachowały się kamienne słupki, które niegdyś zapewne wyznaczały obszar pola nagrobnego, a w jednym przypadku ''uchował'' się fragment żeliwnego ogrodzenia. Udało nam się odnaleźć także większy fragment tablicy nagrobnej, na której odczytać można nazwisko:

Niestety tablica jest połamana, więc jakakolwiek rekonstrukcja imienia czy daty urodzenia i śmierci nie jest możliwa, gdyż tych elementów tablicy brak. Odnalazłyśmy też mniejszy fragment tablicy (lub fragmnent nagrobka) z widniejącym napisem, ale element jest na tyle mały, że nie udało się odczytać czegokolwiek.
W wielu miejscach eksplorację terenu utrudniały połamane gałęzie i krzaki.

Orientacja ngrobków: wschód-zachód. Od strony zachodniej granica jest zatarta poprzez współczesną dróżkę leśną.