Łebień (woj.pomorskie)
Etymologia nazwy zapewne taka sama jak w przypadku Łebienia
w gminie Damnica; niem. Labehn.
Wieś założona na planie ulicówki. Najstarsza wzmianka o Łebieniu pochodzi z roku 1379, kiedy to wieś otrzymała lokację na prawie chełmińskim i należała do biskupów włocławskich. W roku 1566 biskup Wolski odsprzedał miejscowość Ernestowi Weiherowi. W okresie pierwszej wojny światowej znajdował się tu obóz jeniecki dla żołnierzy rosyjskich.
We wsi można zobaczyć dwór murowany z początku XX w. Ponadto we wsi warto obejrzeć neogotycki, orientowany kościół zbudowany w roku 1882. Wcześniej istniały tu już dwie świątynie - starsza, która runęła na początku XVIII w. podczas wichury oraz wybudowany na jej miejscu drewniany kościółek z roku 1766. Jego fundatorem był ks. Ignacy Lniski, wuj Józefa Wybickiego, pełniący funkcję proboszcza w Lęborku. Na wieży XIX-wiecznego kościoła znajduje się dzwon z roku 1491.
w gminie Damnica; niem. Labehn.
Wieś założona na planie ulicówki. Najstarsza wzmianka o Łebieniu pochodzi z roku 1379, kiedy to wieś otrzymała lokację na prawie chełmińskim i należała do biskupów włocławskich. W roku 1566 biskup Wolski odsprzedał miejscowość Ernestowi Weiherowi. W okresie pierwszej wojny światowej znajdował się tu obóz jeniecki dla żołnierzy rosyjskich.
We wsi można zobaczyć dwór murowany z początku XX w. Ponadto we wsi warto obejrzeć neogotycki, orientowany kościół zbudowany w roku 1882. Wcześniej istniały tu już dwie świątynie - starsza, która runęła na początku XVIII w. podczas wichury oraz wybudowany na jej miejscu drewniany kościółek z roku 1766. Jego fundatorem był ks. Ignacy Lniski, wuj Józefa Wybickiego, pełniący funkcję proboszcza w Lęborku. Na wieży XIX-wiecznego kościoła znajduje się dzwon z roku 1491.
Cmentarz.
Cmentarz ewangelicki powstał najprawdopodobniej w wieku XIX. Jego ogólna powierzchnia wynosiła 0,47 ha. Położony w centrum miescowości, przy skrzyżowaniu dróg w kierunku Kopaniewa i Rekowa Lęborskiego.
Teren cmentarza znajdujący się na niewielkim wzniesieniu został zniwelowany. Starodrzew został całkowicie wycięty, a na miejscu dawnego cmentarza powstał nowy - współczesny.
Wzdłuż centralnej alei widoczne są kamienne krawężniki. Są to kamienne elementy ram dawnych grobów.
Na samym końcu cmentarza znajduje się zniszczony i najstarszy nagrobek z inskrypcją w języku niemieckim:
Russische Kriegsgefangene 1917
oraz z inskrypcją w ''cyrylicy''.
Przechadzając się między nagrobkami można zauważyć kilka starszych i zniszczonych nagrobków. Niestety brak na nich tablic, stąd ciężko ustalić, z którego roku pochodzą. Jeden ze starszych nagrobków, na którym udało się ustalić rok, wskazuje nam datę 1955.
Rzut całego założenia cmentarnego na planie prostokąta. Orientacja nagrobków: wschód-zachód. Według mapy archiwalnej - połączone dwa cmentarze. Część od strony zachodniej przypuszczalnie czterokwaterowa.
Wokół cmentarza widoczne jest również pierwotne ogrodzenie, składające się z kamieni.
Cmentarz istniał jeszcze w latach 70-tych.
Starodrzew został w całości wycięty. Pozostawiono jedynie pnie na wysokości około 2 metrów.
Teren cmentarza w Łebieniu dawniej (lata 70-te)
Powyższe zdjęcia opublikowane dzięki uprzejmości p. Mariusza Baara.
Źródło:
1. A. Świetlicka, E. Wisławska; Słownik historyczny miast i wsi województwa słupskiego; Słupsk 1998
2. Na podstawie zebranych materiałów sporządzonych podczas oględzin terenu ewangelickiego cmentarza w Łebieniu /2014 rok/.
Konsultacja:
Mariusz Baar