Cmentarz w Łebuni odnaleźć można na północnych obrzeżach wsi, w lesie za pozostałościami dawnej szkoły. Dokładniej po prawej stronie jadąc od strony Osowa. Teren nieopodal dawnego cmentarza to pola, więc z dotarciem nie powinno być problemów. Zaraz za pozostałościami szkoły na teren cmenatrza kieruje nas dróżka. Nie jest ona duża, ale widoczna na tyle, aby się nią pokierować na starą nekropolię.
Całość nie jest ogrodzona. Wprawdzie od strony drogi znajdują się betonowe słupki ogrodzeniowe, ale sądzę, że są to raczej pozostałości ogrodzenia przyległego pola.
Cmentarz jest zarośnięty i zdewastowany, czyli nie różni się on zbyt wiele stanem od całej masy innych dawnych ewangelickich nekropolii.
Na całym obszarze da się zauważyć szereg podstaw krzyży, ale oczywiście po jakichkolwiek żeliwnych krzyżach śladów brak, choć nie jest wykluczone, że jakieś pozostałości i elementy znajdują się pod warstwą trawy i liści, które zalegają na całym obszarze cmentarza.
Po mogiłach pozostały jedynie kamienne ramy, w niektórych miejscach przylegają do nich dodatkowo kamienne tablice, jednak większość bez jakichkolwiek tablic inskrypcyjnych. Niektóre z odnalezionych rozbite są w drobny mak, co znacznie utrudnia ich odczytanie. Jedne są przytwierdzone do kamiennych tablic, inne do kamiennych postumentów w kształcie pnia dębu, których również nie brakuje na łebuńskiej nekropolii.
Eksplorując cmentarz natrafimy na kilka niewielkich pól nagrobnych oraz nieliczne nagrobki dziecięce. Jedna w całości zachowana tablica pochodzi właśnie z nagrobka dziecięcego. Odczytamy na niej: