Wieś przypomina miasteczko. Spotykana jest w wykazie powinności wojskowych z 1400 roku, który zobowiązywał właścicieli tego majątku do wystawienia jednego służebnego na czas wojny. Przez dlugie lata Maszewo było własnością rodziny Grelów, a później Ossowskich. W 1894 roku nabyło je Niemieckie Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie w drodze licytacji, przeprowadzonej w toku postępowania upadłościowego jego ówczesnego właściciela - niejakiego Hartmanna.

Do rozwoju Maszewa przyczyniło się wybudowanie linii kolejowej Lębork-Bytów. Najistotniejszy wpływ na rozwój wsi miał jednak przedsiębiorca Rudolf Sinner z Karlsruhe, który na początku XX wieku wybudował w niej drożdżownię, fabrykę likieru oraz osiedle robotnicze. Drożdżownia była na owe czasy nowoczesną fabryką, posiadała bowiem własną elektrownię o mocy 35 kW, ujęcie wodne, siłownię parową oraz wewnętrzną kolejkę linową. W 1939 roku zatrudniano w fabryce około 160 robotników.

Cmentarz.
Dawna nekropolia znajduje się na obrzeżach Maszewa, wyjeżdżając z miejscowości w kierunku Krępkowic i Unieszyna po prawej stronie. Cmentarz widoczny jest z drogi, więc z dotarciem nie powinno być problemów.

Powstał najprawdopodniej w II połowie XIX wieku. Obecnie jego powierzchnia wynosi około 0,5 ha. Jeszcze w latach 80-tych XX wieku nowsza część była czynna, gdzie odbywały się pochówki rzymsko-katolickie. Stara część cmentarza od dawna nie była już używana. 

Teren cmentarza do dziś ogrodzony jest murem z kamienia polnego. Niegdyś wejście na cmentarz wieńczyła brama, której dziś już jednak nie ma.

Cmentarz został założony w 1858 roku z inicjatywy Rządu Królewskiego w
początkach panowania króla Wilhelma I – późniejszego Cesarza Niemiec.
Pierwsze zwłoki – inwalidy Steinharta – zostały pochowane 15 października 1858 roku. Liczne kradzieże krzyży i płyt spowodowały, że trudno jest ustalić imiona i nazwiska osób pochowanych w tym miejscu, jednak obecnie o historię cmentarza, jak i jego wygląd dbają mieszkańcy Maszewa oraz członkowie Towarzystwa Historycznego Gminy Cewice. Ciągle trwają poszukiwania zaginionych płyt nagrobnych w celach identyfikacji osób tam pochowanych. Poniżej te już zidentyfikowane.