Tablica pamiątkowa ofiar I Wojny Światowej
Po I wojnie światowej, grupą zawodową szczególnie upamiętnianą byli nauczyciele.
Tablice im poświęcone można odnaleźć (lub można było) niemalże w każdej szkole czy na każdym boisku na terenie województwa pomorskiego (i nie tylko), choć te najbardziej charakterystyczne z pomorskiego regionu pochodzą ze Sławna, Bytowa oraz Lęborka.
Tablice takie zazwyczaj drewniane lokalizowano w takich, a nie innych miejscach, aby w
szczególny sposób ‘’wyczulić’’ młodych chłopców na kwestię wychowania patriotycznego. W
ten sposób przekonani byli, że pięknym czynem jest oddanie swojego życia za Ojczyznę.
Charakterystyczną cechą wspólną drewnianych tablic pamiątkowych ofiar Wojny 1914-18 było ukazanie na pomniku nagiego (poległego?) żołnierza bądź żołnierzy.
Taki właśnie wizerunek z motywem nagiego wojownika widoczny był na
nieistniejącej już dziś tablicy z gimnazjum w Lęborku (najprawdopodobniej dzisiejsza Szkoła Podstawowa nr 3). Na głowie żołnierza widniał hełm, a u boku znajdował się bagnet. Wizerunek ten znajdował się na samym szczycie tablicy, gdzie zaraz pod nim tablicę zdobił wieniec z liścia laurowego. Otaczał on dookoła tekst umieszczony na środku płyty. Brzmiał on:
Aus diesem Gymnasium, fanden den Heldentod, für das Vaterland im Weltkriege 1914-18W wolnym tłumaczeniu:
''Z tego gimnazjum bohaterską śmiercią dla Ojczyzny polegli w Wojnie Światowej 1914-18''
Zaraz pod tekstem inskrypcji, znajdowała się lista ofiar - pracowników szkoły:
Die Oberlehrer: Fritz Lüddecke,
Ernst Pagel, Walther Schievelbein;
Der wiss. Hilfs - Lehrer: Otto Putzier
Die Ober - Primaner: Gerhard Bock,
Karl Haffke, Johannes Koch,
Waldemar Priebe, Kurt Schultz - Fademrecht,
Erhard Sinz, Max Wille;
Die Unter - Primaner: Benno Starost,
Paul Treppenhauer; Die Ober - Sekundaner:
Willy Latotzky, Joachim Schendell,
Alfred Schönwald, Walter Trennert,
Die Unter - Sekundaner: Johannes Neumann,
Karl Pionke, Alfred Wachholz
Z racji umieszczenia na pomniku/tablicy listy poległych, można domniemywać, iż wówczas na terenie miejscowości nie było innych form upamiętnienia ofiar I Wojny Światowej.