Pogorzelice (woj.pomorskie)
Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z aktu wydanego 20 grudnia 1377 roku.
To właśnie w Pogorzelicach rozegrała się drmatyczna walka o odzyskanie ziem lęborskich przez Armię Czerwoną.
Cmentarze.
Pogorzelice mogą się ''pochwalić'' tak naprawdę dwoma cmentarzami: mennonickim i ewangelickim, które niejako sąsiadują ze sobą.
Od co poniektórych mieszkańców udało mi się dowiedzieć, że jeszcze kilka lat temu obie nekropolie były systematycznie odwiedzane i porządkowane przez mieszkańców Pogorzelic. Dziś jak widać poadają w ruinę.
Kilka metrów dalej można zauważyć dalszą część cmentarza.
Pogorzelice mogą się ''pochwalić'' tak naprawdę dwoma cmentarzami: mennonickim i ewangelickim, które niejako sąsiadują ze sobą.
Od co poniektórych mieszkańców udało mi się dowiedzieć, że jeszcze kilka lat temu obie nekropolie były systematycznie odwiedzane i porządkowane przez mieszkańców Pogorzelic. Dziś jak widać poadają w ruinę.
Kilka metrów dalej można zauważyć dalszą część cmentarza.
Cmentarz mennonicki
Położony jest on około 350 metrów na południe od miejscowości, po wschodniej stronie drogi głównej w kierunku Unieszyna. Jest on oddalony od krawędzi drogi o około 3 metry i ogrodzony niewysokim murkiem z kamiennych ciosów. Powstał najprawdopodobniej w XIX wieku. Jego ogólna powierzchnia wynosi około 0,23 ha. Na osi symetrii znajduje się wyraźnie zaznaczona aleja.
Teren jest zdewastowany, a nagrobki poniszczone. Widać kilka podstaw pod krzyż żeliwny, jak również kamienne kolumny wskazujące na pochówki mennonickie. Jedne stoją (są bardziej lub mniej przechylone), inne leżą na ziemi. Da się również zauważyć pozostałości nagrobka z tablicą w formie krzyża.
Najstarszy odnaleziony nagrobek pochodził z roku 1888. Wskazywał na to odnaleziony krzyż żeliwny z napisem:
Frieda Lubeck
geb.21 Mai gest.28. Aug 1888
Cmentarz położony prostopadle do drogi głównej. Orientacja nagrobków: wschód-zachód.
Starodrzew został w większości wycięty. Widać liczne samosiejki m.in. klonu i brzozy. W podłożu zaś dominuje barwinek pospolity oraz konwalia majowa.
Cmentarz ewangelicki
Ewangelicka nekropolia położona jest około 300 metrów na południe od miejscowości, po zachodniej stronie drogi głównej w kierunku Unieszyna. Cmentarz oddalony jest o około 4 metry od krawędzi drogi. Wyznaczony jest w terenie nasypem ziemnym od strony zachodniej i południowej. Od strony północnej zaś znajduje się dukt leśny.
Podobnie, jak pobliski cmentarz mennonicki, tak i ten został założony w XIX wieku. Jego ogólna powierzchnia wynosi około 0,20 ha.
Na jego terenie zauważymy wiele podstaw tablic nagrobnych w ksztacie pnia drzewa, jak również kamiennych podstaw pod żeliwne krzyże. Widoczne są również nagrobki z kamiennymi ramami i podstawami wolutowymi.
Ciekawostką jest nieco bardziej współczesny nagrobek z drewnianym krzyżem.
Orintacja nagrobków: wschód-zachód. Rozplanowanie granic jest nieczytelne z uwagi na zatarcie ciągów komunikacyjnych.
Starodrzew został w większości wycięty, jednak widoczne są samosieki takich drzew jak: dąb, buk czy klon. W poszyciu znajdziemy: bluszcz pospolity, konwalię majową oraz barwinka pospolitego.
Źródło:
1. Karta cmentarza z miejscowości Pogorzelice /z zasobów Urzędu Ochrony Zabytków z Delegaturą w Słupsku/
2. Na podstawie zebranych materiałów sporządzonych podczas oględzin terenu ewangelickiego cmentarza w Pogorzelicach.