Słowiańska nazwa Sąpolna brzmiała Sampolin, w XVI wieku - Sempolino. W 1549 roku król oddał Konarskim Sąpolno, którzy byli właścicielami do 1588 roku. W 1922 roku do majątku należało 768 ha ziemi. Była też gorzelnia, płatkarnia, młyn i kuźnia. W 1928 roku ówczesne władze rozparcelowały majątek i osiedliły 49 rodzin z nad Renu. Mieszkało tutaj również 216 kaszubów. Wraz z ustaleniem granicy polsko-niemieckiej utworzono w Sąpolnie Posterunek Żandarmerii i Komisariat Urzędu Celnego. Przed wojną w Sąpolnie była poczta, urząd stanu cywilnego, sierociniec, dwie oberże , młyn oraz kilka sklepów. W 1932 roku wybudowano nową szkołę i salę gimnastyczną. Budynki te do dzisiaj spełniają swoją rolę. 

W 1847 dzięki patronatowi ośmiu właścicieli ziemskich powołano parafię w Sąpolnie. Postawiono też salę modłów (jednak była zbyt mała). W latach 1858-59 ewangelicy wybudowali w tym miejscu neogotycką świątynię, która po II Wojnie Światowej została opuszczona, składowano w niej m.in. nawozy sztuczne i zboża. W 1977 roku kościół rozebrano, a organy, dzwonki i kilka ławek trafiło do pobliskiego kościoła w Konarzynach. Kolejnymi duchownymi byli: Sperrling, Roloff, Gotthilf Endemann i jego syn Georg oraz później Erwin Grunwald. 

Obecnie zachowały się czytelne granice pierwotnego układu przestrzennego oraz słupy bramy. 

Obszar cmentarza wynosi 1,21 ha. Nagrobki zostały usunięte. Dziś przechadzając się po terenie dawnego cmentarza natrafimy jedynie na szczątkowe jego pozostałości. Gdzieniegdzie natrafimy na kamienne podstawy pod krzyż. Jeszcze w innym miejscu straszyć będą puste kamienne ramy po nagrobkach, a w jeszcze innym ujrzymy pozostałości po kamiennych obeliskach nagrobnych. 

Drzewostan znajduje się w pełnym rozwoju. 

Cmentarz widnieje w wojewódzkiej ewidencji zabytków. Rewitalizacja starego cmentarza w Sąpolnie miała miejsce w 2013 roku i odbyła się za sprawą działalności Gminy Przechlewo i okolicznych mieszkańców.