Sieromino (woj.pomorskie)
Osada o charakterze letniskowym położona nad zachodnim brzegiem jeziora Jasień, a także na obszarze Parku Krajobrazowego Dolina Słupi. Miejscowość jest częścią składową sołectwa Jasień.
Jako takich wzmianek o Sierominie, wcześniejszych niż przed rokiem 1910 brak. Wiadomo jedynie, że w tymże roku wieś zamieszkiwało aż 396 mieszkańców, co czyniło ją wsią większą niż sąsiednie Jerzkowice, których historia jest ściśle powiązana.
Kompleks dworski składający się z rezydencji w Jerzkowicach, Charlottenhof (dworek z lat 30. XX wieku należący do wsi Gostkowo) i Sieromina obejmował obszar o powierzchni 1560 hektarów, z czego 800 hektarów stanowiły grunty orne, a 650 hektarów lasy.
Jako część gminy Jerzkowice, Sieromino do 1945 roku podlegało okręgowemu rejestrowi cywilnemu Czarnej Dąbrówki.
Pod koniec II wojny światowej (dokładnie na początku marca 1945 roku), wieś została zajęta przez Armię Czerwoną. Po wojnie zarówno Jerzkowice, Sieromino oraz całe Pomorze stało się częścią Polski.
Cmentarz.
Niewiele można o cmentarzu napisać, gdyż dziś zostało się po nim naprawdę niewiele. Znajduje się on zaraz przy drodze biegnącej wzdłuż Jeziora Jasień, na trasie Sieromino-Łupawsko na skraju lasu.
Jak wynika ze starcyh map, jego obszar był dość niewielki, jednak dziś trudno wskazać jego konkretne granice, które się po prostu zatarły.
Wchodząc na teren dawnej nekropolii właściwie naszym oczom nie ukaże się żaden nagrobek. Wszędzie odnajdziemy jedynie pozostałości po nich, co widać po układzie terenu. Kamienne podstawy po żeliwnych krzyżach uległy zniszczeniu dawno temu i dziś pokrywa je gruba wartwa mchu. Podobnie ma się rzecz z innymi kamiennymi pozostałościami po nagrobkach. Na jednej z kamiennych podstaw stoi wypalony dawno znicz.
Jako, że cmentarz znajduje się w lesie, trudno powiedzieć czy miał jakiś charakterystyczny drzwostan, gdyż do dnia dzisiejszego takowy się nie pozostał. Na jego terenie brak również charakterystycznej ,,cmentarnej'' roślinności. Obszar jest łatwy do eksploracji, gdyż pokrywa go trawa oraz suche liście dębu.
Źródło:
1. Pagel Karl-Heinz; Der Landkreis Stolp in Pommern: Zeugnisse seiner deutschen Vergangenheit; Lübeck 1989
2. Gemeindelexikon für den Freistaat Preußen. Provinz Pommern. Nach dem endgültigen Ergebnis der Volkszählung vom 16. Juni 1925 und anderen amtlichen Quellen unter Zugrundelegung des Gebietsstandes vom 1. Oktober 1932. Berlin: Preußisches Statistisches Landesamt, 1932., str. 8
3. Na podstawie zebranych materiałów sporządzonych podczas oględzin terenu ewangelickiego cmentarza w Sierominie /2017 rok/.