Świchowo (niem. Groß Schwichow) jest niewielką wsią kaszubską w województwie pomorskim (pow. wejherowski, gm. Łęczyce). Znajduje się na skraju kompleksu Lasów Lęborskich. W obrębie tego samego sołectwa istnieje także osada Świchówko zamieszkana przez 19 mieszkańców.
Wzmianka o majątku w Świchowie pochodzi z 1376 roku. Właścicielami dóbr byli: Szpital Świętego Ducha z Gdańska, Lorenz von Krokow (krótko przed 1500 rokiem). dalej von Mach, von Tauenzin, von Schwichow (około 1650 roku) oraz von Tesmar (około 1750 roku). W roku 1756 Michael von Rexin dołączył majątek Świchowo do majoratu gniewińsko-wodeckiego.
Ostatnia właścicielka majątku to Waltraut-Sophie von Köckritz. Była córką kapitana w stanie spoczynku - Wilhelma von Krauze oraz Gertrudy Amely Freiin von Cornberg.
Cmentarz.Na pozostałości niemieckiego cmentarza natrafimy jadąc od Świchówka w
kierunku Lęborka (przez Brzeźno Lęborskie, Kisewo, Kębłowo Nowowiejskie). Już po minięciu Świchówka musimy bacznie obserwować lewe pobocze drogi, gdyż cmentarz znajduje się niemalże zaraz przy drodze, z której widać zresztą kamienne elementy.
Z informacji, jakie otrzymaliśmy na maila pod koniec sierpnia (2015 roku) od pana Hansa-Joachima Boyke z Köln, którego pradziadkowie mieszkali w Świchowie i zostali pochowani na tym cmentarzu w latach 1933 i 1937, cmentarz ten został założony w roku 1890. Był to prywatny cmentarz społeczności luterańskiej (tzw. wspólnoty religijnej).
Pan Hans twierdzi, że cmentarz ten należał do parafian zboru luterańsko-protestanckiego i znajdowało się na nim około 50 nagrobków.
Na tym cmentarzu nie mogli być chowani członkowie Kościoła Ewangelickiego.
Do dziś istnieją w Świchowie dwa domy, należące niegdyś do protestanckich kaznodziejów.
Obecnie stan cmentarza pozostawia wiele do życzenia. Jego niewielki obszar jest nieogrodzony i porośnięty chwastami oraz krzakami. Mogiły są zaniedbane. Podczas eksploracji terenu udało nam się odnaleźć jedynie dwie rozbite niestety płyty nagrobne. Gdzieniegdzie walające się wypalone znicze sugerują, że być może ktoś z okolicznych mieszkańców od czasu do czasu zajrzy w to miejsce. Można odnaleźć kilka podstaw pod żeliwny krzyż, jak również wystające z ziemi kamienne ramy wyznaczające pochówki. Przy niektórych mogiłach stoją jeszcze kamienne postumenty pod tablicę w kształcie pnia drzewa lub poprzewracane kamienne elementy nagrobne.