Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z roku 1402. Do 1781 roku miejscowość była własnością rodu von Weiher, potem przeszła na własność rodziny von Somnitz. Ostatnim właścicielem dóbr był Reinhard von Hanstein – on też w roku 1911 sprzedał większą część majątku Pommersche Ansiedlungsgesellschaft. Ta zaś obszar ten rozpalcelowała i przydzieliła 22 gospodarzom. Reszta majątku (199 ha) aż do lat 20.XX wieku stanowiła własność domu kuracyjnego w Łebie, który prowadził Maximilian Nitschke. Po 1939 roku ostatnim niemieckim właścicielem był Walter Hespe.

Cmentarz znajduje się w środkowo zachodniej części wsi za leśniczówką, przy brukowanej drodze w kierunku Wrześcienka (dziś przy drodze asfaltowej). Składa się z dwóch części: zachodnia – to stary cmentarz najprawdopodobniej z przełomu XVIII i XIX wieku, wschodnia część to powstała w II połowie XIX wieku nekropolia, na której pierwotnie znajdowała się również kaplica.
Najstarszy istniejący nagrobek znajdujący się na cmentarzu pochodzi z roku 1869. Teren wschodniej części zajmował obszar 0,57 ha.
Zachodnia (starsza) część cmentarza jest zniwelowana. Jakiegokolwiek ogrodzenia brak. Eksplorując teren można natrafić na nieliczne podstawy pod krzyż, zapadnięte i zarośnięte kamienne ramy mogił. Niedaleko ''wejścia'' stoją zaledwie dwie kamienne stele nagrobne.
Wschodnia część cmentarza zachowała się znacznie lepiej, pomimo tego, że większość nagrobków również jest już zdewastowana. Doskonale widoczne jest wejście na cmentarz. Odnajdziemy również pozostałości słupów bramy wejściowej.
Obecnie można naliczyć około 20 istniejących jeszcze mogił pojedynczych wśród których znajdują się nagrobki nadające się do identyfikacji (niektóre z nich zachowały w całości tablice nagrobne). Na terenie cmentarza znajdują się również dwa podwójne nagrobki oraz trzy groby dziecięce. Gdzieniegdzie leżą przewrócone (nieliczne jeszcze stoją) postumenty w kształcie pnia drzew.
Do II połowy XIX wieku na terenie nekropolii znajdowało się 19 wolno stojących nagrobków, do roku 1945 ich ilość wzrosła do 71. Obecnie można odczytać kilka z istniejących grobów. Widoczny i czytelny jest na przykład postument pod krzyż z tablicą nagrobną z napisem: