Bukowina (woj.pomorskie) - cmentarz wiejski
Bukowina była bardzo starym majątkiem położonym w południowej części powiatu, bezpośrednio przy polsko-niemieckiej granicy. Od dawnych czasów miejscowość ta była samodzielną parafią. W archiwach znajdują się przesłanki, że założył ją zakon norbertański z klasztoru w Żukowie koło Gdańska.
Cmentarze.
W miejscowości istniały niegdyś dwa cmentarze ewangelickie: jeden był cmentarzem przykościelnym funkcjonującym w XIX wieku, drugi znajdował się w niewielkim oddaleniu od wsi. Jadąc od Skrzeszewa w kierunku Łebuni na wysokości ''centrum'' wsi, należy skręcić w lewo w piaskową drogę, gdzie po lewej stronie znajdują się działki pod zabudowę. Na środku łąk znajduje się charakterystyczne miejsce z kępką drzew. Tam właśnie natrafimy na pozostałości niewielkiego cmentarza, którego zniszczone nagrobki kryją się wśród drzew.
Trudno określić w jakich latach cmentarz ów funkcjonował, ponieważ nie udało się natrafić na jakiekolwiek pozostałości płyt inskrypcyjnych ani innych elementów nagrobnych, które by pomogły w przybliżeniu określić czas ''działalności'' tej nekropolii.
Jedyną pozostałością po pochowanych tam osobach jest drewniany krzyż leżący na ziemi, do którego przytwierdzona jest niegdyś biała tabliczka, na której można odczytać napis wykonany ręcznie czarną farbą:
Trudno określić w jakich latach cmentarz ów funkcjonował, ponieważ nie udało się natrafić na jakiekolwiek pozostałości płyt inskrypcyjnych ani innych elementów nagrobnych, które by pomogły w przybliżeniu określić czas ''działalności'' tej nekropolii.
Jedyną pozostałością po pochowanych tam osobach jest drewniany krzyż leżący na ziemi, do którego przytwierdzona jest niegdyś biała tabliczka, na której można odczytać napis wykonany ręcznie czarną farbą:
Hier ruhet in Gott
Untze Libe
Muter Und Father
Bertha Rudolf
Papke Papke
Untze Libe
Muter Und Father
Bertha Rudolf
Papke Papke
Od razu rzucają się w oczy błędy, jakie w inskrypcji występują. Czym są one spowodowane? Tego nie wiemy...
Cały teren cmentarza jest zaniedbany, a nagrobki zdewastowane. Pomiędzy trawami leżą poprzewracane i porośnięte mchem kamienne tablice pod inskrypcję, z ziemi wystają kamienne ramy mogił, z których część też jest zapadnięta, a gdzieniegdzie natrafimy na kamienne postumenty, na których stoją dawno wypalone znicze. Przy jednej z mogił stoi kamienny krzyż, ale nie widać było na nim jakiejkolwiek inskrypcji.
Na terenie całej nekropolii i jej obrzeżach porozrzucane są śmieci: walają się papiery i puste butelki.
O cmentarzu przykościelnym w Bukowinie można przeczytać TUTAJ.
Cały teren cmentarza jest zaniedbany, a nagrobki zdewastowane. Pomiędzy trawami leżą poprzewracane i porośnięte mchem kamienne tablice pod inskrypcję, z ziemi wystają kamienne ramy mogił, z których część też jest zapadnięta, a gdzieniegdzie natrafimy na kamienne postumenty, na których stoją dawno wypalone znicze. Przy jednej z mogił stoi kamienny krzyż, ale nie widać było na nim jakiejkolwiek inskrypcji.
Na terenie całej nekropolii i jej obrzeżach porozrzucane są śmieci: walają się papiery i puste butelki.
O cmentarzu przykościelnym w Bukowinie można przeczytać TUTAJ.
Źródło:
1. Na podstawie zebranych materiałów sporządzonych podczas oględzin terenu ewangelickiego cmentarza w Bukowinie /2014 rok/.