Leśnice-Piaskowa (woj.pomorskie) - cmentarz za szkołą
Pierwsza wzmianka o tej wsi najprawdopodobniej pojawia się już w 1320 roku. Zaczątkiem wsi była karczma usytuowana przy Trakcie Słupskim.
Właścicielami Leśnic przez długi czas była rodzina Wejherów. Miejscowy dworek wybudowali oni prawdopodobnie w XVIII wieku. W roku 1847 rozbudował go kolejny właściciel Aleksander Przebendowski. Na przełomie XIX i XX wieku majątek należął do Dewitza, który dokonał dalszych remontów dworu oraz wybudował kościółek i szkołę. Przy skrzyżowaniu szosy lęborskiej z dojazdem do Dziechlina na zarośniętym krzakami i drzewkami (głównie iglastymi) obszarze można natrafić na pozostałości dawnej huty szkła.
Zapis nazwy Leśnic nie podlegał większym zmianom. Przed wyzwoleniem w dniu 10.03.1945 roku administracja niemiecka stosowała pisownię ''Lischnitz''.
Cmentarze.
W Leśnicach znaleźć można dwa stare cmentarze ewangelickie. Pierwszy znajduje się za dworkiem i można przypuszczać, że jest to cmentarz rodowy, aczkolwiek brak wzmianek czy któryś z właścicieli Leśnic został tam pochowany. Drugi z cmentarzy znajduje się w niewielkiej odległości za szkołą (dziś Zespół Szkół w Leśnicach) i ten właśnie będzie nas na chwilę obecną interesował.
Cmentarz zachowany jest obecnie fragmentarycznie. Jego obecna powierzchnia wynosi około 0,25 ha.
Cmentarz zachowany jest obecnie fragmentarycznie. Jego obecna powierzchnia wynosi około 0,25 ha.
Znajduje się on na zapleczu ośrodka wczasowego, położonego około 500 metrów na wschód drogi krajowej nr 6 (E28) w kierunku Lęborka w miescowości Leśnice - Piaskowa. Dojazd jest możliwy drogą gruntową, przy rozwidleniu z kościołem. Cmentarz rozciąga się w szerokości ośrodka, 30 metrów od krawędzi drogi leśnej.
Datę jego powstania szacuje się na wiek XIX, ale nie jest wykluczone, że jeszcze w latach 30-tych XX wieku chowano na nim Niemców - na co wskazują relacje ludzi, dawniej mieszkających w Leśnicach (którzy osiedlili się tam zaraz po wojnie) i z którymi nadal utrzymuję kontakt. Przyznali również, że pochówki odbywały się tam także niedługi czas po wyzwoleniu. Nie jest więc wykluczone, że być może podobnie, jak w przypadku cmentarza w Gęsi, spoczęły tam ciała przybywających na te tereny polskich mieszkańców miejscowości. Jednak trudno to sprawdzić, ponieważ nie zachowała się żadna tablica nagrobna, która pozwoliłaby na zidentyfikowanie chociażby jednej osoby tam pochowanej... Istnieją też teorie, że cmentarz został założony w początkowych latach XX wieku. Mniej więcej w okresie powstania kościoła (ten powstał w 1909 roku).
Kierując się do dawnej nekropolii od strony szkoły, zaraz wchodząc w zalesiony obszar zauważymy ślady wskazujące, iż niedaleko znajduje się cmentarz. ''Wita'' nas ewidentnie wyciągnięta z ziemi betonowa obudowa mogiły, która luzem leży na ziemi. Znajduje się ona jakieś 2-3 metry od pierwotnego terenu cmentarza. Kierując się wgłąb porośniętego krzakami obszaru, natrafimy na pozostałości nekropolii, która znajduje się w opłakanym stanie. Nie ma żadnego ogrodzenia, a granice cmentarza możemy jedynie dostrzeć po układzie grobów. Nie jest to duży obszar.
Widać zapadnięte mogiły (około 8-10) oraz kamienne ramy mogił. Gdzieniegdzie wznoszą się pomiędzy trawami kamienie nagrobne. W niektórych miejscach odnajdziemy pojedyncze podstawy po krzyżach. Widoczny jest również nagrobek z trójczłonowym postumentem pod tablicę.
Przy jednej z mogił można natrafić na kamienny krzyż, na którym ktoś postawił znicz. Zresztą eksplorując cały teren dawnej nekropolii, można gdzieniegdzie natrafić na pozostałości dawno wypalonych zniczy oraz elementów ozdobnych w postaci sztucznych kwiatów, co wskazuje, iż ktoś jeszcze od czasu do czasu odwiedza (albo odwiedzał) to miejsce.
Datę jego powstania szacuje się na wiek XIX, ale nie jest wykluczone, że jeszcze w latach 30-tych XX wieku chowano na nim Niemców - na co wskazują relacje ludzi, dawniej mieszkających w Leśnicach (którzy osiedlili się tam zaraz po wojnie) i z którymi nadal utrzymuję kontakt. Przyznali również, że pochówki odbywały się tam także niedługi czas po wyzwoleniu. Nie jest więc wykluczone, że być może podobnie, jak w przypadku cmentarza w Gęsi, spoczęły tam ciała przybywających na te tereny polskich mieszkańców miejscowości. Jednak trudno to sprawdzić, ponieważ nie zachowała się żadna tablica nagrobna, która pozwoliłaby na zidentyfikowanie chociażby jednej osoby tam pochowanej... Istnieją też teorie, że cmentarz został założony w początkowych latach XX wieku. Mniej więcej w okresie powstania kościoła (ten powstał w 1909 roku).
Kierując się do dawnej nekropolii od strony szkoły, zaraz wchodząc w zalesiony obszar zauważymy ślady wskazujące, iż niedaleko znajduje się cmentarz. ''Wita'' nas ewidentnie wyciągnięta z ziemi betonowa obudowa mogiły, która luzem leży na ziemi. Znajduje się ona jakieś 2-3 metry od pierwotnego terenu cmentarza. Kierując się wgłąb porośniętego krzakami obszaru, natrafimy na pozostałości nekropolii, która znajduje się w opłakanym stanie. Nie ma żadnego ogrodzenia, a granice cmentarza możemy jedynie dostrzeć po układzie grobów. Nie jest to duży obszar.
Widać zapadnięte mogiły (około 8-10) oraz kamienne ramy mogił. Gdzieniegdzie wznoszą się pomiędzy trawami kamienie nagrobne. W niektórych miejscach odnajdziemy pojedyncze podstawy po krzyżach. Widoczny jest również nagrobek z trójczłonowym postumentem pod tablicę.
Przy jednej z mogił można natrafić na kamienny krzyż, na którym ktoś postawił znicz. Zresztą eksplorując cały teren dawnej nekropolii, można gdzieniegdzie natrafić na pozostałości dawno wypalonych zniczy oraz elementów ozdobnych w postaci sztucznych kwiatów, co wskazuje, iż ktoś jeszcze od czasu do czasu odwiedza (albo odwiedzał) to miejsce.
Orientacja nagrobków: wschód-zachód.
Starodrzew w większości wycięty. Widoczne są też nieliczne samosiejki dębu, klonu czy sosny. W podłożu występuje m.in. konwalia majowa, bluszcz pospolity, niezapominajka oraz barwinek pospolity.
Źródło:
1. Na podstawie zebranych materiałów sporządzonych podczas oględzin terenu ewangelickiego cmentarza w Leśnicach /2013 rok/.